‘Waar blijven toch die twintigers in het bos?’ kopte de NOS afgelopen maandag. Staatsbosbeheer wil, net als alle natuurorganisaties volgens mij, graag meer twintigers het bos in krijgen. Een hele pittige opgave. Maar waarom komen ze nog niet? Is de natuur niet spannend genoeg?
Bij deze: ‘Waar blijven toch die twintigers in het bos?’ door de ogen van een twintiger…
Twee twintigers in het bos
Half oktober, zondagochtend, een uurtje of zeven. Twee jongens van een jaar of twintig parkeren de auto bij de Ginkelse Hei om in het bos op zoek te gaan naar wild. De één heeft een groene achtergrond. De ander totaal niet. Maar toch leek het hem ‘heel vet’ om een keer ’s ochtends vroeg mee te gaan naar het bos en de hei. In een nog schemerig bos burlen de herten nog, spotten ze Edelherten en wordt er afgesloten met een gouden zonsopkomst boven Planken Wambuis. Die twintiger met een groene achtergrond, dat ben ik. Die ander is een goede vriend van mij. Hij was heel benieuwd waarom ik toch regelmatig zo vroeg opstond om naar het bos te gaan. Hij heeft al veel van de wereld gezien, vette gebieden bezocht, maar die ervaring ’s ochtends vroeg, was minstens net zo vet!
Roken en zoenen
Kleine kinderen komen vaak via school en hun ouders in aanraking met natuur. Heerlijk buiten spelen, ravotten, vissen in slootjes. Nee kinderen die vermaken zich wel. Maar als ze ouder worden wordt het opeens lastiger om ze het buiten naar de zin te maken. In de leeftijdsgroep 12-18 worden kinderen nog wel eens via school de natuur in gestuurd. Maar of ze nou van harte naar buiten gaan? Op een lezing zei Tracey Metz hier een keer over; ‘Pubers, die hebben alleen maar interesse in roken en zoenen’. Een treffende uitspraak. Zijn de pubers eenmaal van de middelbare school vertrokken, dan hoeven ze en van school niet meer en met hun ouders gaan ze ook niet meer. Dan worden ze twintigers en dan raken veel natuurorganisaties ze kwijt. Totdat deze twintigers kinderen krijgen (wat ook kan als ze dertig zijn). Want dan gaan ze er weer met de kids op uit.
Waar gaan die twintigers dan heen?
De vraag ‘Waar blijven toch die twintigers in het bos?’ is impliciet gekoppeld aan de vraag ‘Waar gaan die twintigers dan heen? Veel twintigers zullen een bezoek aan het bos niet op 1 hebben staan als vrijetijdsbesteding. Chillen met vrienden, winkelen, een festivalletje pakken, sporten, gamen, uitgaan, studie en opleiding…. Alles, behalve het bos. Twintigers hebben een druk bestaan. En als ze dan moeten kiezen wat ze gaan doen in hun vrije tijd, dan kiezen ze niet voor natuur.
Waarom kiezen twintigers dan niet voor de natuur?
Waarom kiezen twintigers niet voor de natuur? Ik heb een theorie. Ik weet alleen nog niet of ik er vrienden mee ga maken. Ik denk het volgende. De gemiddelde leeftijd binnen natuurorganisaties is relatief hoog. De afstand van de belevingswereld van de jongere wordt daarmee ook groot. Iets te groot misschien. Want waar een groep 50- plussers een excursie waarbij je rondloopt en ‘de boswachter’ wat verteld heel leuk vinden, gaat dit voor jongeren (even reflecterend op mezelf en vrienden) totaal niet op.
Beleving is het toverwoord!
Alles draait tegenwoordig om beleving. Winkelen wordt voor consumenten een beleving gemaakt, musea worden een beleving, je moet overal zelf wat kunnen doen en vooral ‘beleven’. Overal zijn voor jongeren belevingsprikkels! En dan kan ik me voorstellen dat de natuur dan niet perse die prikkel biedt waar je naar op zoek bent…. (ja, ik zei het echt).
Want wat kan je daar nou beleven? Nou, een heleboel. Maar de kunst is om in de belevingswereld van jongeren te kruipen en zo na te gaan denken wat voor hén nou een leuke activiteit is. Als ik nu even namens mezelf spreek; mij trek je niet met een paddenstoelenexcursie. Als ik het bos in ga wil ik mooie dingen zien. Ik wil beleven en verwonderd zijn. Maar zo gauw als het maar een beetje naar ‘Natuur-educatie’ neigt (ik krijg sowieso een beetje de kriebels van dat woord, klinkt heel erg als eenrichtingsverkeer), haak ik af. Maar wat dan wel?
Nou de mogelijkheden zijn te over! Denk bijvoorbeeld aan bushcraften, trailrunnen, buitensport, wadlopen, Scavenger hunts, noem maar op. Moet het allemaal extreem? Nee! Ook het sociale aspect is belangrijk dus dingen ‘met elkaar’ doen is ideaal. Vrijwilligerswerk in groepsverband is dan perfect. Met een groep vrienden berken trekken op de hei hoeft niet perse saai te zijn, gewoon lekker een dagje fysiek aan de slag en het is nog gezellig ook!
Of ‘Tinder between the Trees‘ misschien? Staatsbosbeheer werkt bijvoorbeeld samen met relatieplanet om singles tijdens een boswandeling elkaar te laten ontmoeten. Maar die singles zijn 50+. Ik denk dan meteen, waarom niet voor jongeren? Het hoeven niet allemaal survialruns te zijn, maar hou vooral in gedachte ‘wat vind een jongere nou tof?’ Daarom ben ik zelf ook blij met steeds meer twintigers als boswachters. Want deze groene twintigers vormen de perfecte schakel tussen de natuur en de doelgroep!
Heb niet te hoge verwachtingen!
Voordat iedereen nu denkt, mooi jonge boswachters, die gaan wel even alle twintigers lid of vrijwilliger maken. Even een stukje verwachtingsmanagement. Zeker tegenwoordig willen mensen zich niet lang vastleggen op iets. En twintigers zijn daar geen uitzondering op. Sterker nog, daar speelt het vaak nog sterker. Dus wees blij met elke twintiger die bij jou deelneemt aan een activiteit of interesse toont. Geef ze een leuke of vette ervaring. Zorg dat ze die onthouden. Ze komen vanzelf weer terug. Want een goede ervaring, die blijft hangen!
Oh ja, en voor wie denkt dat er totaal geen Twintigers meer geïnteresseerd zijn in de natuur. De JNM, NJN zijn schoolvoorbeelden van jongeren die bovenmatig geïnteresseerd zijn in de natuur. De KNBV heeft een jongeren commissie, Staatsbosbeheer heeft sinds kort een jongerenraad, en ook aan groene opleidingen geen gebrek (Zoals bijvoorbeeld Bos- en Natuurbeheer aan de WUR, stiekeme sluikreclame…..).
Dus geen zorgen, het komt goed. Op naar die onvergetelijke ervaring in het bos;)!
Was getekend, een twintiger in het bos.
Lees hier het artikel op NOS.nl ‘Waar blijven toch die twintigers in het bos?‘
