De boswachter. Het woord heeft bijna iets mythisch. De boswachter, dat is toch die (wat oudere) man die de hele dag in een knickerbocker door het bos loopt? Met een verrekijker om zijn nek, luisterend naar de vogels, bomen zagend en jagend op stropers? Het beeld van de veldwachters van weleer resoneert nog vaak bij het woord boswachter. Maar geld dit imago eigenlijk nog wel?
Vanmorgen in de trein las ik in de metro een column over twee jihadisten die, onderweg naar Syrië, opgepakt waren. Een erg serieus onderwerp. Heeft aanvankelijk niks met de boswachter te maken zou je zeggen. Één zin, tegen het einde van de column, trok echter mijn aandacht. Er stond: “Zoals jullie tatoeages op knokkels Job-stoppers zijn, zo weten jullie ongetwijfeld dat baarden alleen in getrimde hipstervariant op de werkvloer worden gewaardeerd. Of bij Natuurmonumenten, maar ik schat jullie niet als boswachters in.” Nu gaat het mij in dit geval niet om de jihadisten (ook belangrijk natuurlijk) maar om het stereotype van een boswachter wat ik tussen de woorden door lees. Boswachters, en mensen die in/met de natuur werken in het algemeen, lijken nog steeds het imago van “behaarde-boomknuffelaars” te hebben.
“Of bij Natuurmonumenten, maar ik schat jullie niet als boswachters in.“
Dit imago geldt ondertussen allang niet meer. Waar vroeger de boswachter nog een norse veldwachter was, die in een huisje in het bos woonde, is de moderne boswachter ondertussen een groene duizendpoot. Het beroep boswachter is flink gewijzigd ten op zichtte van het imago wat er nog om heen hangt. Zo zijn er bijvoorbeeld heel veel verschillende functies binnen het beroep boswachter. Naast de boswachters voor de monitoring en het beheer zijn er ook boswachters voor het toezicht en communicatieboswachters. De werkgebieden zijn groter geworden (tegenwoordig beheereenheden) en de boswachter woont ook niet meer in zijn eigen bos. De moderne boswachter is bezig met het geven van excursies, begeleid activiteiten en is te vinden op Social media. De knickerbockers hebben plaats gemaakt voor outdoorkleding en de zagen zijn vervangen voor smartphones. En het allerbelangrijkste: het beeld van de oude man met de baard geld niet echt meer. Ook in deze beroepstak werken jonge mensen; mannen en vrouwen, veelal zonder baard.
Hoe ik dit weet? Voor mijn afstudeerscriptie over twitterende boswachters volgde ik een slordige 200 boswachters op Twitter. En de boswachters die ik volg, zijn echt geen oude veldwachters! En van de 10 boswachters die ik geïnterviewd heb voor mijn thesis, hadden er slechts 2 een baard. Van de acht boswachters zonder baard, waren er bovendien 3 boswachtSTER.
Dus. De boswachter heeft een baard, woont in het bos en loopt in een knickerbocker? Dat geldt allang niet meer. En wil je echt een keer weten wat een boswachter nou doet? Kijk dan eens op het profiel van een Twitterende boswachter. Hieronder vind je wat suggesties!
- Natuurmonumenten: https://twitter.com/Natuurmonument/lists/boswachters/members
- Staatsbosbeheer: https://twitter.com/staatsbosbeheer/lists/boswachters-online/members
- Utrechts Landschap: https://twitter.com/UtrLandschap/lists/boswachtersul/members
- Geldersch Landschap & Kastelen: https://twitter.com/glk/lists/glk-mm-ers-en-kastelen/members
- Flevo-Landschap: https://twitter.com/flevolandschap/lists/collegas/members