Ken je dat, dat je op zoek bent naar een soort, maar deze niet kan vinden. En een ander jou dan even meldt: oh ja, dat beest! Ja, daar zat ‘ie net! Dat zijn dan drie woorden die je niet graag hoort. Ik neem je mee langs drie ‘daar-zat-‘ie’-momenten.
De visarend
Een mooie nazomeravond zou ik samen met Vogelwachter Adriaan op zoek gaan naar de visarend. Een soort die al lang op mijn lijstje stond. Omdat ik al eerder in ons zoekgebied was, besloot ik alvast een rondje te lopen. Wandelend spotte ik al wat zilverreigers, ganzen en andere watervogels. Tot opeens iets in mijn ooghoek mijn aandacht trok.
Een grote vogel werd lastig gevallen door een aantal kraaien. Wel een bijzondere vorm had die vogel… Wacht eens… DAT IS EEN VISAREND! Razendsnel de camera neergezet. De visarend (inclusief pas gevangen vis) verscheen in mijn zoeker. Gestaag vliegt de vogel nog een seconde of 30 in beeld waarna hij achter een bomenrij verdwijnt. Die is binnen!
Een half uurtje later kwam Adriaan aan. En dan komt dat moment dat je moet zeggen: ‘Daar vloog ie’! Gelukkig hadden we ongeveer een idee waar de visarend heengevlogen was. Na een (zeer) korte zoektocht hadden we de vogel weer in het vizier en hebben we een topavond gehad, met goed gezelschap van de visarend!
De zeearend
Samen met Martijn (mede-vlogger van Waar is dat Beestje?) ging ik een mini-challenge opnemen waarbij we op zouden gaan naar de vos én de zeearend. Beiden soorten die je kan treffen in de Oostvaarderplassen, maar ook beiden heb je wat geluk voor nodig. Ik was al iets eerder gearriveerd op de Praambult (uitzichtpunt) en besloot alvast te kijken of er al wat te zien was.
Terwijl ik mijn camera uit de auto haal zie ik vanuit mijn ooghoek wat grootst door de lucht zweven… Het zal toch niet? Verrekijker gepakt, camera n0g sneller uitgepakt en maar even kijken. Ja hoor! Een zeearend gleed gracieus door de lucht. Die was alvast binnen! Als Martijn ongeveer tien minuten later arriveert, verwelkom ik hem met de boodschap ‘Daar vloog ‘ie!’. Gelukkig besloten 5(!) zeearenden die middag een mooie show weg te geven, recht voor onze neus. En oh ja, die vos is ook nog gelukt!
Werkt het ook omgekeerd?
De bovenstaande ‘daar zat ‘ie’s’ hebben iets gemeen. Steeds zag ik het beest waarvoor ik kwam en gelukkig liet het dier zich daarna ook nog mooi zien. Mooi voor mij én degene met wie ik afgesproken had. Maar andersom werkt het blijkbaar niet…..
De wolf….
Tijdens een van mijn vroege zomerochtenden op de Veluwe kwam ik een man tegen. Hij sprak mij vol adrenaline aan: ‘ik heb hier net een wolf gezien, tien minuten geleden stak ie over vlak voor mijn neus hier!’. Een foto had hij in alle gauwigheid niet kunnen maken, maar hij wist het zeker.
Nu weet ik dat in dat gebied wolven leven, maar ik ben altijd nog wat sceptisch. Het zal niet de eerste keer zijn dat iemand denkt een wolf te zien, maar dat de hoop de vader is van de gedachte. Dus eerst maar even doorvragen. Hoe groot was het dier? Wat voor kleur had het? Was het een vos, was het een das? De man bleek heel zeker van zijn zaak. Een das was het niet, net als een vos.
Als laatste check opperde ik om dan maar even te zoeken naar sporen, immers, de wolf had een zandpad overgestoken. En ja hoor. Na een korte zoektocht vonden we een grote prent. Een prent die het verhaal van de man opeens heel geloofwaardig maakte. En ik was 10 minuten te laat…..
Een soort van je dromen. En daar zat ‘ie….